AKADEMIK KAPLAN BUROVIĆ: SAMOPRIZNANJA ALBANACA -U vezi svog odnosa prema Srbima –

U svetskoj borbi za socijalizam, praveći se da su braća i suborci sa jugoslovenskim narodima, Enverovci Albanije ne samo što su Josipu Brozu Titu pustili vodu pod stražnjicu, ne samo što su sami vršili jednu monstruoznu propagandu protiv jugoslovenskih naroda (Danas, u nastavku, protiv srpsko-crnogorskog i makedonskog), već su angažovali sve Albance, Albanije i njene dijaspore, kako to nisu činili ni njihov kralj Ahmet Zogu, pa ni turski okupator, turski sultani, koji su razvoj albanske mržnje prema Slovenima uopšte i prema Srbima posebno, zasnivali na veri – islamu.

Busajući se u prsa za jedinog autentičnog komunistu na svetu, za jedinog internacionalistu, Enver Hodža je albansku versku mržnju preokrenuo u nacionalističku. Ovime je pridobio za sebe i hrišćane albanskog naroda, koji su inače bili nešto ograničeni, suzdržani, sve dok se ta borba vršila pod zastavom islama.

Ekstremni nacionalizam, šovinizam i rasizam albanskog naroda pod zastavom Envera Hodže dospeo je taj vrhunski razvoj, da je i Ismail Kadare, najveći enveristički književnik, sred Pariza, javno izjavio preko tamošnje štampe (LE MONDE) da je albanski narod jedan rasistički narod, zadojen ekstremnim nacionalizmom i šovinizmom, rasizmom, prema svim narodima, posebno prema susedima, što su mnogo godina pre Kadarea konstantirali svetski albanolozi.

Kad imamo to predvid i odnos ovih Albanaca prema Srbima, ne čudimo se što se u srpskom narodu pojavi prokletstvo: “Puška te arnautska ubila !” Jedno ovakvo prokletstvo, na albanskom jeziku – do dana današnjeg ne postoji, iako su Albanci stigmatizirali srpski narod svojim optužbama, nagaravili ga i ocrnili, da se oni, koji čitaju te njihove optužbe, pitaju : Jesu li ovi Srbi Crnci, ili Belci ?! Pogotovo kad vide da ih u tome podržavaju i neka strana piskarala, pa i titoistički “internacionalisti” i “mudraci”, kao nekakav Crnogorac Ilija Petrović i njemu slični, tamo – sred Beograda, gde se još uvek drže albanske falsifikovane istorije i mitomanije.

Nema na svetu još jedan drugi narod, koji je sataniziran lažima i falsifikatima kao srpski narod od albanskog naroda. To i je albanska zahvalnost za sva značajna dobra koja je imao i ima od srpskog naroda.

U albanskom zatvoru Bureli, gde sam – u znak zahvalnosti albanskog naroda – brojao decenije potpuno nevin, čitajući optužbe albanskih piskarala protiv srpskog naroda, da su ih Srbi ovako i onako terorizirali, ubijali, vršili nad njima i genocide, verske i nacionalne, jednog dana pročitah i ovo:

 

“Për asgjë s’u kemi mbetur borxh Serbëve. Të gjitha sa na kanë bërë – ua kemi bërë !” (Za ništa nismo ostali dužni Srbima. Sve što su nam učinili – učinili smo im !”)

 

Pošto sam izašao iz tog zatvora, upravo 13 oktobra 2019. te 5:31 pm, cunjajući po kompjuteru, na albanskom jeziku i jednom albanskom sajtu <https://peizazhe.com/2019/10/11/politikat-e-nobelit-letrar/ksamil (komentator)> nađoh ovo:

 

” Shume na kane vrare, Babo…”

” Po, t’paste Baba. Shume. Po na ua kena ba edhe ma zi….”

“Mnogo su nas ubili, Babo…”

“Jeste, da si mi živ, sine! Mnogo. Ali smo im mi učinili jos gore (crnije)…”

 

Na sajtu Forum.redstarbelgrade.rs/index.php?topic, Окт 27, 2019, 11:41, na albanskom jeziku nađoh ovo:

 

“Ndue DEDAJ: “njëri nga drejtuesit e djeshëm u përfol për shpalljen dëshmor të gjyshit, që kishte pas vdekur nga kafshimi i qenit të tërbuar dhe jo në luftën kundër shkjaut…”

“Ndue DEDAJ: “jedan od jučerašnjih upravnika, opomenut je za proglašenje za palog borca svog dede, koji je u stvari umro od ujeda besnog psa, a ne u borbi protiv shkjaut (prezrenjem – protiv Srbina)”.

 

Sem falsifikatora istorije albanskog naroda, rodila je albanska majka i poštenih sinova, koji evo, uzimaju smelost da kažu istinu onako kako je, bez obzira što im se ona ne sviđa i što zbog te smelosti ispaštaju. Rađala je albanska majka i rađa ih, kao i svaka druga majka na svetu.

Zahvaljujući samopožrtvovanju ovih sinova, istina izbija na videlo, triumfuje, pa i pokoljenja, što je čije, daju svima.

Ipak, neka niko ne pomisli da je ovo sva istina. Ne ! Ne !

Ruka lomna, telo izmoždeno…ne dozvoljavaju mi da nastavim. Čim prihvatim sebe, nastojaću da napišem i nastavak ove istine.

 

Piše: Prof. Dr Kaplan BUROVIĆ, akademik